ค้นหาหมวดอักษร ก

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' กระเดื่อง ๒ '

  กระเดื่อง ๒  หมายถึง ว. สูงขึ้น, โด่งดัง, ใช้ประกอบลักษณะของคุณงามความดีเช่น ชื่อเสียงกระเดื่อง; แข็ง, กระด้าง, เช่น ยามเมื่อเจ้าเยื้องยุรยาตร ก็มิได้ย่างลงเหยียบดินกระเดื่องใด. (ม. ร่ายยาวกุมาร), นิยมใช้เข้าคู่กับคํา กระด้าง เป็น กระด้างกระเดื่อง.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• กระเดื่อง ๓

  ก. แหนง, หมาง, เช่น จะกระเดื่องใจเมื่อไปถึง. (ขุนช้างขุนแผน);กระดาก เช่น ไป่กระเดื่องสะดุ้ง ฟูมฟาย. (นิทราชาคริต), นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น กระดากกระเดื่อง.

• กระแด็ก ๆ

  ว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ เช่น ดิ้นกระแด็ก ๆ ชักกระแด็ก ๆติดกระแด็ก ๆ, แด็ก ๆ ก็ว่า.

• กระแด้ง

  (ถิ่น-อีสาน) น. เรียกชายหรือหญิงที่เป็นหมันว่า พ่อกระแด้งแม่กระแด้ง. ว. คดไปมา. (ปาเลกัว).

• กระแด้แร่

  ว. กระแดะ, ดัดจริต, เช่น อย่าทําดื้อกระแด้แร่เลยแม่เอ๋ย.(มณีพิชัย).

• กระแด่ว ๆ

  ว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ ในคําว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.

• กระแดะ

  (ปาก) ก. ดัดจริต, ทำในสิ่งที่ไม่น่าทำ.

• กระแดะกระแด๋

  (ปาก) ก. ดัดจริตดีดดิ้น, แดะแด๋ ก็ว่า.